Zonnebrandcrème: waarom smeren óók het risico op huidkanker verhoogt

Zonnebrandcrème en huidkanker

Langdurige blootstelling aan de zon kan huidkanker veroorzaken, maar wist je dat ook zonnebrandcrème het risico op huidkanker kan vergroten?

We gaan weer richting zomer, hoewel de weersverwachting momenteel anders doet vermoeden. Na deze vreemde winter met een paar hele gure dagen, ben ik er persoonlijk wel aan toe: langer licht, terrasjes en de warmte van de zon op je huid voelen. Heerlijk!
Hoe fijn die grote gloeiende bol aan de hemel ook is, toch moeten wij ons daar ook tegen beschermen. Langdurige blootstelling aan de zon is nou niet bepaald fijn voor onze ogen én huid.

Om je te beschermen tegen de zon dien je een goede zonnebril te dragen (UV400 of 100%UV en minimaal CE 3 markering) én een goede zonnebrandcrème te smeren.
Het is zeker niet nodig om je altijd in te smeren want wij hebben direct zonlicht ook hard nodig. Zonlicht zorgt namelijk voor de aanmaak van vitamine D.
Het is afhankelijk van je eigen huidtype, de zonkracht en het tijdstip hoe lang je in de zon kunt blijven zonder bescherming. Blijf je langer in de zon, dan kan je huid verbranden. Langdurige blootstelling aan de zon en/of verbranding door de zon vergroot het risico op huidkanker. Het advies luid dan ook om je royaal en veelvuldig in te smeren, maar helaas is dit ook niet zonder gevaar.
Wist je dat zonnebrandcrème vaak ingrediënten bevat die het risico op huidkanker juist vergroten?

Dus de vraag luidt: wat dient een goede zonnebrand te bevatten én wat juist NIET?
Een goede zonnebrandcrème bevat dus een UV-filter (SPF), anders beschermt het je niet tegen de zon. Deze UV-filters kunnen fysisch (mineraal) of chemisch (synthetisch) zijn.
Fysische filters vormen een beschermlaagje op de huid die het licht als het ware weerkaatst. Chemische filters trekken in de huid in en absorberen daar de UV-straling.

Chemische/synthetische filters

Chemische filters kunnen door het lichaam worden opgenomen en zo in de bloedbaan terecht komen, kunnen vrije radicalen afgeven of huidirritaties veroorzaken. Smeren met een zonnebrandcrème op basis van een synthetisch filter kan dus het risico op huidkanker vergroten.
Chemische filters zijn o.a.:

Ethylhexcyl Triazone. Geeft bij aanraking met zonlicht vrije radicalen af (kankerverwekkend).

Benzophenone-3 (Oxybenzone). Wordt opgenomen in je lichaam en wordt zelfs in moedermelk teruggevonden. Doet zich in het lichaam voor als oestrogeen en zorgt zo voor verminderde vruchtbaarheid. Geeft bij blootstelling aan zonlicht vrije radicalen af.

Ethylhexyl Methoxycinnamate (Octinoxate/Octyl Methoxycinnamate). Wordt ook opgenomen in het lichaam en gezien als oestrogeen. Gaat minder snel dan benzophenone-3. Geeft bij blootstelling aan zonlicht vrije radicalen af.

Mentyl anthranilaat. Kan bij blootstelling aan zonlicht zuurstofradicalen afgeven. Deze leiden tot beschadiging van het DNA en kanker.

Fysische/minerale filters

Zoals eerder gezegd vormen minerale filters een beschermlaag op de huid waardoor zonlicht niet kan doordringen. Minerale filters zijn o.a.:

Zinkoxide. Beschermt zeer goed tegen UVA én UVB straling en heeft antibacteriële eigenschappen (zit ook in billencrème).

Titanium dioxide. Beschermt zeer goed tegen UVB-straling. Kan bij sommige mensen een allergische reactie veroorzaken.

Zoals bekend van billencrème is zinkoxide (net als titanium dioxide) een dikke, vettige substantie die een witte laag achterlaat. Aangezien wij liever niet als een wit geschminkte vampier op het strand liggen, heeft de cosmetica-industrie hier een oplossing voor gevonden: nanotechnologie.
Door nanotechnologie worden de mineralen als het ware opgeknipt in kleinere deeltjes. Hoe kleiner de deeltjes, des te transparanter wordt de crème.

Aan het gebruik van nanodeeltjes zijn echter risico’s verbonden.
– nanodeeltjes kunnen de huid doordringen tot de lederhuid en zo de lymfeklieren bereiken
– ze kunnen ook andere cellen binnendringen en zo terechtkomen in het beenmerg, hart en de milt
– met name nano-titaniumdioxide kan gezwellen (kanker) veroorzaken (bron)

Titaniumdioxide wordt tevens, om als stabiele UV-filter te werken, gecoat in aluminium. Hoewel dit een ander soort is dan aluminiumchloride, blijft het een neurotoxine (gifstof die de werking van het zenuwstelsel beïnvloedt).

Conclusie

Probeer het gebruik van zonnebrand te vermijden. Blijf niet te lang in de zon en zoek zeker tussen 12:00 uur en 15:00 uur de schaduw op. Wil je toch langer in de zon blijven, smeer dan met een zonnebrand op basis van zinkoxide (en verder alleen natuurlijke ingrediënten). Kies zeker niet voor chemische filters en vermijd ook zonnebrandcrèmes met nanotechnologie. Wil je absoluut geen witte waas? Mijd dan zeker titaniumdioxide.

Er schijnen ook volledig natuurlijke producten te bestaan die van nature een UV-filter bevatten. Dit zijn bijvoorbeeld wortelzaadolie (SPF 38), tarwekiemolie (SPF 20), avocado olie (SPF 4-15), kokosolie en olijfolie (SPF 2-8). Hier moet ik mij nog eens verder in verdiepen.

Zelf ben ik er dus nog niet helemaal uit, vandaar dat er ook nog geen zonnebrandcrèmes in onze webshop te verkrijgen zijn. De komende weken ga ik de natuurlijke merken eens onderzoeken en op een rij zetten welke je het beste kunt gebruiken. Dit zal ik in een volgend blog met jullie delen.

Wil je op de hoogte gehouden worden? Like en volg dan onze Facebookpagina.